1) Ότι η φυσική μας ύπαρξη σ’ αυτόν τον κόσμο είναι τόσο πολύ ευάλωτη, που ένας αόρατος, στα φυσικά μας μάτια, μικροοργανισμός μπορεί να μας ταλαιπωρήσει αρκετά κι ενδεχομένως να μας αφαιρέσει τη ζωή.

2) Ότι η μακροζωία μας σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είναι δεδομένη. Η αρρώστια συνεχίζει ν’ απειλεί με θάνατο την ανθρωπότητα παρά τα μεγάλα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα. Το είδωλο του θεού-ανθρώπου κείτεται θρυμματισμένο.

3) Πως αρρωσταίνουμε –γενικότερα μιλώντας- και πεθαίνουμε διότι είμαστε άνθρωποι αμαρτωλοί. Αμαρτήσαμε απέναντι στον Θεό μας και μπάσαμε τη φθορά στη ζωή μας. Όπως ο νέος κορωναϊός είναι αόρατος αλλά επικίνδυνος, έτσι είναι η αμαρτία θανατηφόρα για την ψυχή μας. Όπως είναι εύκολο να υποτιμήσουμε τον αόρατο ιό, έτσι εύκολα υποτιμούμε την αμαρτία που πολύπλευρα φθείρει το εσώτερο είναι μας.

4) Όπως είναι εύκολο να μεταδοθεί σε μας ο ιός, και είναι εύκολο να τον μεταδώσουμε σε κάποιον άλλο, έτσι εύκολα αμαρτάνουμε αλλά και παρασύρουμε άλλους στην αμαρτία.

5) Όπως ένας άρρωστος χρειάζεται γιατρό (και οτιδήποτε σχετικό, όπως φάρμακα, νοσηλεία, ΜΕΘ, κ.λπ.) έτσι χρειαζόμαστε Σωτήρα για την αμαρτωλή μας ψυχή (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως η ενσάρκωση του Θεού-Λόγου, η σταύρωση Του, η αναγέννηση δια του Αγίου Πνεύματος κ.λπ.).

6) Όπως ένα πλήθος ανθρώπων συμβάλλει στη θεραπεία ενός ασθενή, έτσι ο Τριαδικός Θεός εργάζεται, αλλά και η Εκκλησία συνεργεί στη σωτηρία ενός αμαρτωλού. Συνεπώς δεν μπορούμε να σωθούμε και να αγιαστούμε ζώντας σε πνευματική απομόνωση.

7) Όπως η θεραπεία μας από μια αρρώστια προϋποθέτει την αναγνώριση της κατάστασής μας και την πίστη μας στους γιατρούς και τα φάρμακα, έτσι και η σωτηρία της ψυχής μας προϋποθέτει την αναγνώριση της αμαρτωλότητάς μας, τη μετάνοια της ψυχής μας και την πίστη μας στον Σωτήρα Χριστό.

8) Η ανθρωπότητα όλη εξαρτάται από το έλεος, τη δύναμη και τη σοφία του Θεού για να συνεχίζεται η ζωή μας εδώ στη γη. Αν ο Θεός οργιστεί και μας εγκαταλείψει τελείως στα δεινά που πλήττουν την πρόσκαιρη ζωή μας και τη γη, τότε ως άνθρωποι θα συντελεστούμε.

9) Πως δεν είναι συνετό να δώσει κάποιος όλη του την προσοχή στην προστασία του από τον νέο κορωναϊό, αν ταυτόχρονα υποτιμά κινδύνους άλλων ασθενειών που είτε συνυπάρχουν, είτε λόγω εγκλεισμού καραδοκούν και απειλούν τη ζωή μας. Μια συνολική αντιμετώπιση των κινδύνων κρίνεται σκόπιμη. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για την ηθική και πνευματική μας υγεία. Ο σεβασμός μας απέναντι στον Θεό και η πλήρης συμμόρφωσή μας με το θέλημά Του κρίνεται αναγκαία. Μας ωφελεί να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τον πνευματικό κίνδυνο που ονομάζεται αμαρτία, όποιο και αν είναι το ιδιαίτερο όνομά της.

10) Οι ξέφρενοι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας, η αλόγιστη σπατάλη πόρων, η ρύπανση των οικοσυστημάτων και η ολοένα συνεχιζόμενη φθορά τους απειλούν το «σπίτι» που μας φιλοξενεί, τη γη μας. Φαίνεται πως στην περίοδο της πανδημίας αυτής, η γη μας βρήκε την ευκαιρία λίγο ν’ ανασάνει. Αλλά κάτι ανάλογο ισχύει και με την πνευματική ατμόσφαιρα αυτόν τον καιρό. Η σπάταλη επίδειξη της ματαιοδοξίας, η ξέφρενη εκτίναξη της ανηθικότητας και κάθε μορφή πλεονεξίας έχει αρκετά καταλαγιάσει στην περίοδο του νέου κορωναϊού. Η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί τον κοινό εχθρό και αφυπνίζεται. Είναι καιρός να συμφιλιωθούμε με τον Θεό και ν’ αξιολογήσουμε με σωφροσύνη τις αιώνιες αξίες με τις οποίες η ζωή μας βρίσκει το αληθές νόημά της.

11) Όπως ένα καλό εμβόλιο εγγυάται την προστασία της ανθρωπότητας από τον επικίνδυνο ιό, ο σταυρωμένος και αναστημένος Χριστός είναι η εγγύηση πως όσοι Τον εμπιστεύονται πραγματικά, δεν θα πεθάνουν πνευματικά αλλά θα έχουν αιώνια ζωή μαζί Του. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό το αποτέλεσμα του σωτήριου έργου του Χριστού. Ο αναστημένος Χριστός κάποια μέρα θ’ αναστήσει σωματικά όλους τους νεκρούς, είτε προς αιώνια κρίση είτε προς αιώνια ζωή. Τον τελευταίο λόγο πάνω σε κάθε μορφή ύπαρξης δεν τον έχει ο Διάβολος και οι δυνάμεις της φθοράς αλλά ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Οι παραπάνω αλήθειες είναι ικανές να μας αφυπνίσουν. Πιστεύουμε πως το Άγιο Πνεύμα τις χρησιμοποιεί για να φωτίσουν το νου μας και τη συνείδησή μας για να στραφούμε με δέος στον γεμάτο αγάπη και χάρη Σωτήρα Ιησού Χριστό. Επαφίεται σ’ εμάς αν θα περιφρονήσουμε τούτο το φως ή θα το αξιοποιήσουμε. Εμείς προσδοκούμε το δεύτερο.