«Αγάλλομαι στον λόγο σου, σαν εκείνον που βρίσκει λάφυρα πολλά.» (Ψαλμός 119:162)
Ήταν πράγματι ένα πολύ φτωχό σπίτι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι τσακωμοί των γονιών, ακόμα και μπροστά στα τρομοκρατημένα παιδιά τους, δεν σταματούσαν σε καθημερινή βάση. Στο χωριό τους υπήρχε ένας πιστός άνθρωπος του Θεού, που μπήκε μια μέρα στο σπίτι τους, ακριβώς την ώρα μιας τέτοιας φιλονικίας.
«Α, κύριε», είπε ο πατέρας, «όπως βλέπετε το πρόβλημά μας είναι που δεν έχουμε χρήματα και όπως καταλαβαίνετε κάθε έξοδο είναι και μια αφορμή για καβγά». Το μάτι τού πιστού ανθρώπου έπεσε πάνω σ’ ένα ράφι που βρισκόταν μια σκονισμένη Αγία Γραφή. Τους είπε λοιπόν πολύ πειστικά: «Φίλοι μου, θα σας εμπιστευτώ ένα μυστικό. Υπάρχει μέσα σ’ αυτό εδώ το δωμάτιο ένας θησαυρός. Αν τον βρείτε και τον αξιοποιήσετε θα γίνετε η πιο ευτυχισμένη οικογένεια του χωριού».
Ο άνθρωπος αυτός έφυγε και το ζευγάρι βάλθηκε να ψάχνει, μα πουθενά ο θησαυρός. «Αυτός ο άνθρωπος μας κορόιδεψε», σκέφτηκαν. Μια μέρα όμως η γυναίκα πρόσεξε την Αγία Γραφή. «Μήπως αυτός είναι ο θησαυρός;», σκέφτηκε. Την πήρε στα χέρια της, σκούπισε την σκόνη και ανοίγοντάς την διάβασε μέσα από το εξώφυλλο την αφιέρωση τής μητέρας της, όταν πριν από χρόνια τής την είχε χαρίσει: «Ο νόμος τού στόματός Σου είναι καλύτερος σε μένα παρά χιλιάδες από χρυσάφι και ασήμι.» (Ψαλμός 119:72).
Πραγματικά, ο λόγος τού Θεού έχει την δύναμη να μεταμορφώνει καρδιές, να γεμίζει φως και χαρά την ζωή όσων Τον πιστεύουν. Είναι θησαυρός γιατί μέσα σ’ αυτόν μας αποκαλύπτεται η αιώνια αγάπη τού Θεού για μας, το πανάκριβο δώρο Του στον χαμένο αμαρτωλό, ο Ιησούς Χριστός.
Προσευχή: Κύριέ μου, βοήθησέ με να αξιοποιήσω και εγώ τον θησαυρό Σου μέσα από τις σελίδες τού λόγου Σου. Κάνε με άνθρωπο πίστης, βαθιάς γνώσης των αποκαλύψεών Σου. Να σβήνω την πείνα και δίψα τής ψυχής μου στον λόγο Σου, στις αλήθειες Σου!