Ζεστό ή κρύο

«Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου θέλει σωθεί» (εδ. 13). Απλό και δύσκολο. Προσευχήσου για κάποιον που δυσκολεύεται να το δεχτεί.

Στα παιδιά αρέσει να παίζουν «κρυμμένο θησαυρό». Κρύβουμε γλυκά και τα ψάχνουν. Όταν κοντεύουν να τα βρουν λέμε «ζεστό, ζεστό», και όταν απομακρύνονται λέμε «κρύο, κρύο».Οι Ισραηλίτες ψάχνουν την αλήθεια του Θεού, αλλά σε λάθος μέρος. «Κρύο» λέει ο Παύλος. Στο μεταξύ, οι εθνικοί ανακαλύπτουν την αλήθεια. «Ζεστό …το βρήκατε!».

Αυτό μάς προβληματίζει και οδηγεί στην επόμενη ερώτηση. «Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί;» (εδ. 30). Η απάντηση είναι ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι του παζλ: η πίστη. Ο Θεός περιμένει και λαχταρά να έρθουν σε Αυτόν οι άνθρωποι και να λάβουν το δώρο της ζωής που προσφέρει. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον Ιησού τον μονάκριβο Γιο Του. Ωστόσο, ένα δώρο γίνεται δεκτό χωρίς ανταμοιβή ή πληρωμή. Εκεί όμως είναι το πρόβλημα. Ο λαός του Θεού προσπαθούσε να κερδίσει το δώρο με τη δική του προσπάθεια, αλλά σκόνταφτε στον Χριστό (εδ. 32-33). Οι εθνικοί, που δεν είχαν τίποτα να προσφέρουν, έπεσαν στην αγκαλιά Του και ο Θεός τούς καλωσόρισε στο σπίτι Του. Άλλη μια φορά, αυτή η ειρωνεία πληγώνει τον Παύλο (10:1).

Το κλειδί είναι η πίστη. Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε, ούτε να δείχνουμε τα κατορθώματά μας. Αρκεί να στραφούμε στον Χριστό, που βλέπει και περιμένει. Έτσι, δεν θα υπάρχει ντροπή, παρά μόνο καρδιές ανοιχτές προς την αλήθεια Του και φωνές που ομολογούν την καλοσύνη Του (εδ. 10-11). Είναι αυτή η δική σου ιστορία;